Bez lilak

Został sprowadzony do Europy z Turcji już w XVI wieku. Wrósł w nasz krajobraz tak bardzo, że nieodparcie kojarzy się z parkiem dworskim i wiejskim krajobrazem. Jest dużym krzewem osiągającym nawet 4 m wysokości, łatwo się rozrasta i tworzy zarośla. Wygląda pięknie wiosną, gdy obficie kwitnie. Wtedy zdobią go duże kiście drobnych pachnących kwiatów. Później jest mało dekoracyjny, ale tworzy zwartą masę pędów i liści. Dzięki rozłogom łatwo się rozkrzewia, więc może stworzyć znakomitą barierę dźwiękochłonną. Dobrze znosi cięcie (nadaje się na żywopłot) i przesadzanie (nawet stare egzemplarze). W sprzedaży jest kilkaset odmian lilaka, nie tylko formy krzaczaste, ale też szczepione na pniu i prowadzone jako drzewka. Aby rośliny obficie kwitły, trzeba usuwać przekwitłe kwiatostany, a krzewy warto co jakiś czas odmładzać, przycinając je dość nisko przy ziemi.