Jałowiec pospolity

Rośnie dziko na całej półkuli północnej: w Euro-pie, Afryce, Azji, Ameryce. Wykopaliska wskazują, że jałowiec rósł już na terenie Europy po ustąpieniu lądolodu. Jest długowiecznym zimozielonym krzewem lub drzewem dorastającym do wysokości 12 m. Rośnie wolno, najszybciej między piątym a dwudziestym rokiem życia. Igły ma sztywne i kłujące, osadzone po trzy, gęsto rozmieszczone na pędach. Kwitnie w maju i czerwcu. Jest dwupienny, więc nie na wszystkich egzemplarzach można zobaczyć owoce. Te kuliste szyszkojagody o średnicy 5-6 mm dojrzewają w drugim-trzecim roku. Początkowo są zielone, w miarę dojrzewania ciemnieją i w końcu stają się granatowoczarne, pokryte woskowym nalotem. Są cenioną przyprawą, bo podnoszą smak potraw mięsnych. Mają też właściwości lecznicze – przynoszą ulgę w dolegliwościach artretycznych i układu trawiennego. Korzenie jałowca są długie, elastyczne i giętkie, płytko rozmieszczone pod powierzchnią gleby.