Modrzew japoński
Został sprowadzony z Dalekiego Wschodu – z wulkanicznych zboczy gór środkowej Japonii. Rośnie szybciej niż modrzew europejski. Dorasta do 30 m. Młode pędy są bardzo ładne, brunatnoczerwone, pokryte różowym nalotem woskowym. Atrakcyjne kwiaty żeńskie i niepozorne męskie pojawiają się przed rozwojem igieł. Miękkie, zebrane w pęczki szarozielone igły rozwijają się w kwietniu, jesienią żółkną i opadają. Okrągłe 2-centymetrowe szyszki przypominają różyczki, bo brzegi ich łusek wywijają się na zewnątrz. Chociaż nie jest to rodzime drzewo, często sadzi się je w naszych lasach. Nie zapada bowiem na raka modrzewiowego tak jak nasz rodzimy gatunek. Najpiękniej wygląda jako soliter, choć interesujące też są wysokie, strzyżone żywopłoty. W okresie bezlistnym zdobią je czerwonawe pędy, a w sezonie – gęstwina sinozielonych igieł. Karłowe odmiany są polecane na rabaty, do ogrodów japońskich i pojemników.