Co to mikoryza?

Mikoryza bywa to symbioza pomiędzy grzybem a rośliną naczyniową (każda uprawiana w ogrodzie), w wyniku tamtej oba organizmy odnoszą korzyści. Strzępki grzybni obrastają korzenie lub przenikają do ich wnętrza pobierając  z nich substancje odżywcze, jakie powstały w roślinie podczas fotosyntezy. Zamiennie roślina otrzymuje wodę z rozpuszczonymi solami mineralnymi, a także tworzone poprzez grzyby substancje regulujące wzrost (między innymi hormony i enzymy). Mikoryza bywa wysoce powszechna w przyrodzie i dotyczy mniej więcej 80% roślin. Poprawia ich wzrost, zwiększa odporność na niesprzyjające warunki siedliska (susza, mróz), choroby i szkodniki. Początkowo mikoryzacja, czyli „szczepienie” gleby grzybnią, zastosowanie znalazła w leśnictwie – przy tworzeniu lasów i szkółek leśnych na ziemiach porolnych. Takie gleby w wyniku prowadzonych poprzez lata upraw mono-kulturowych i stosowania nawozów mineralnych i środków ochrony zwykle pozbawione są grzybni mogącej żyć w symbiozie z drzewami, co objawia się ich gorszym wzrostem. Mikoryzacja miała na celu rozkładanie na danym terenie niewielkiej ilości ściółki przywiezionej z lasu i mieszaniu jej z podłożem. Od pewnego czasu możemy kupić szczepionki mikoryzowe (zwane jednocześnie mikoryzowymi) przeznaczone także do roślin ozdobnych. Ich stosowanie przyspiesza wzrost i poprawia kondycję roślin, choć do większości nie bywa niezbędne (choć są wyjątki, bez symbiotycznej grzybni nie mogą podrastać na przykład niektóre storczyki). Nie trzeba natomiast raczej liczyć na pojawienie się w ogrodzie prawdziwków. Mogą wyrosnąć, choć niekoniecznie, bo chociażby na glebie przerośniętej strzępkami grzybni może nigdy nie istnieć wysypu owocników.